Γαρδίκι

Το Γαρδίκι Φιλιατών, ή Άγιος Γεώργιος Φιλιατών, είναι ελληνικό ορεινό μικρό χωριό του δήμου Φιλιατών της περιφέρειας Ηπείρου (Σχέδιο Καλλικράτης).

Σήμερα ανήκει στον νομό Θεσπρωτίας, στην άλλοτε επαρχία Φιλιατών. Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε έδρα κοινότητας του δήμου Φιλιατών. Από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Φιλιατών, του ομώνυμου Δήμου. Βρίσκεται βορειοανατολικα των Φιλιατών, νότια από τα Όρη Τσαμαντά, μεταξύ των βουνών Βελούνας και Βελίκας και ανάμεσα στους δύο ποταμούς Λαγκάβιστα και Τορίτσα σε υψόμετρο 350 μ.. Ο πληθυσμός του, ασχολούμενος με την κτηνοτροφία, το 1971 ήταν 21 κάτοικοι και το 2001 αριθμούσε 15 κατοίκους. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης», μαζί με το Πέραμα (τοπωνύμιο Λέκουφα) και τη Μέλισσα (τοπωνύμιο Θανάτικα) από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Φιλιατών, του ομώνυμου Δήμου.

Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Οι 2 μεγάλες εκκλησίες του χωριού είναι αφιερωμένες στην Παναγία και στην Αγία Παρασκευή.

Το χωριό έχει χαρακτηριστεί ως “Κατοικημένη περιοχή Ιστορικής και Περιβαλλοντικής σημασίας”, σύμφωνα με τον αριθμό υπουργικής απόφασης ΦΕΚΥΑ 2387/3-2-1972, ΦΕΚ 126/Β/11-2-1972.

Η θέση τειχισμένου οικισμού των ελληνιστικών και (υστερο)ρωμαϊκών χρόνων έχει επισημανθεί σ’ ένα λόφο, που βρίσκεται ανάμεσα στα σημερινά χωριά Γαρδίκι (Άγιος Γεώργιος) και Κεφαλοχώρι. Στην επίπεδη κορυφή του λόφου σώζονται ερείπια αρχαίου τείχους με δυο ορθογώνιους πύργους στη βόρεια πλευρά του, ενώ στο εσωτερικό του περιβόλου διακρίνονται θεμέλια κτηρίων και πολυάριθμες ελληνιστικές κεραμίδες στέγης. Στη νότια πλευρά του τείχους σώζονται ερείπια ασβεστόχτιστου πύργου υστερορωμαϊκών πιθανώς χρόνων. Ο οικισμός βρισκόταν σε πολύ επίκαιρη θέση, καθώς έλεγχε τον ρωμαϊκό δρόμο που ερχόταν από το Βουθρωτό και οδηγούσε στη Μολοσσία.